Koraalteenboomkikker

Wetenschappelijke naam: Litoria caerulea

Nederlandse naam: koraalteenboomkikker, reuzenboomkikker, Australische boomkikker.

Cites status:

Familie: Hylidae

Uiterlijk:

Deze grote plompe krachtige kikker wordt tot 10 cm lang. De huid is groen, groenblauw tot bruin van kleur. De huid ziet er wasachtig uit. Tussen de achterpoten zijn de zwemvliezen duidelijk zichtbaar en aan elke poot zitten tenen die, aan het uiteinde plakkerige zuignapjes bevatten. Tussen het oog en de voorpoot zit een huidplooi die duidelijk zichtbaar is. De kop is opvallend breed en eindigt stomp en de duidelijk zichtbare ogen puilen wat uit. De iris van deze kikker is goudgeel van kleur, de pupil is horizontaal. Dit is bijzonder aangezien de meeste nachtdieren een verticale pupil hebben. Achter het oog, in het midden van de huidplooi van oog naar voorpoot is het trommelvlies zichtbaar als een lichte ovale vlek.

Verspreidingsgebied: De Koraalteenboomkikker komt voor rondom poelen en bossen in Noord en Oost Australië. Ook zijn ze te vinden in Nieuw-Guinea en Nieuw-Zeeland.

Geslachtsonderscheid: De mannetjes zijn kleiner dan de vrouwtjes, en produceren een paringsroep. De vrouwtjes zullen alleen geluid produceren bij dreiging. De mannetjes pronken vaak met hun kwaakblaas.

Maximale lengte: tot tien centimeter.

Huisvesting:

Zorg voor een terrarium met de minimale maten van 100x50x60 cm voor een groep van zes. Richt het terrarium in met stevige takken en robuuste planten. Zorg tevens voor een goede ondergrond en bedek deze met bosbladeren. Het terrarium moet goed geventileerd worden maar mag niet op de tocht staan. De temperatuur in het terrarium moet overdag tussen de 26 en 32 graden liggen. ’s Nachts mag deze zakken naar 22 graden. De dieren hebben een waterbad nodig, dus zorg voor een zwemmogelijkheid of een grote waterbak. De RV ligt zomers rond de 55% en na het droge seizoen mag deze naar de 85%.

Gedrag:

Angstige of zieke exemplaren nemen een donkerbruine tot bijna zwarte kleur aan. Ook bij een afwijkende temperatuur of luchtvochtigheid in het terrarium zal de kikker naar bruin kleuren (in dit geval een lichtere kleur bruin). De koraalteenboomkikker is meestal nachtactief maar kan ook overdag actief zijn, vooral na regenval. Meestal wordt overdag gescholen tussen de bladeren van bomen, waar de kikker vrijwel onzichtbaar is vanwege zijn kleur. De schuilplaats is meestal een koele, vochtige plek, afgeschermd van zonlicht om waterverlies te minimaliseren. ’s Avonds zoeken de kikkers naar voedsel en beginnen de mannetjes te kwaken. Als het droge seizoen aanbreekt graaft de boomkikker zich in de bodem in en maakt een soort cocon bestaande uit afgeworpen huid en slijm om vochtig te blijven. Als het natte seizoen aanbreekt begint de voortplantingstijd en komen de kikkers massaal tevoorschijn.

Voortplanting:

In de voortplantingstijd (november tot februari), kwaken de mannetjes individueel, de kikkers vormen geen paargroepen zoals sommige andere soorten. Ze kwaken ’s nachts en zoeken hoge, open stukken op. Ze produceren een laag kwaakachtig geluid. Als een vrouwtje op het gekwaak afkomt, vindt de paring plaats in het water. De eitjes worden afgezet in stilstaande wateren met een diepte van 5 tot 50 centimeter en een watertemperatuur die tussen de 28 tot 38 graden Celsius ligt. Het legsel varieert tussen de 200 en de 2000 eieren, die aan het wateroppervlak worden afgezet, na ongeveer 24 uur zinken ze naar de bodem. De meeste eieren en larven worden opgegeten door vijanden. In de natuur bereiken er maar zeer weinig kikkers de volwassen leeftijd van drie jaar. Dan zijn de kikkers volwassen en kunnen zich voortplanten. De koraalteenboomkikker kan in gevangenschap de leeftijd van 20 bereiken. In de natuur is een leeftijd van gemiddeld 15 jaar reëler.

Hanteren: De kikkers zijn rustig en gemakkelijk te hanteren. Dit is immers niet nodig, daar de kikkers vaak tegen glas op klimmen, en U de gezondheid van het dier dus ook op die manier kunt vaststellen. Is het toch nodig om het dier vast te houden, zorgt U dan voor vochtige handen om het dier niet uit te drogen.

Voeding: De koraalteenboomkikker eet vooral insecten waaronder motten, kakkerlakken, sprinkhanen en krekels. Deze kikker pakt eigenlijk alles waar zijn mond groot genoeg voor is, dus er staan ook spinnen en kleine gewervelde dieren op het menu. Jonge vogeltjes en kleine knaagdieren worden in één keer doorgeslikt.

Bijzonderheden:

De koraalteen boomkikker heeft een horizontale iris wat ongewoon is bij nachtdieren. Verder wordt deze soort gebruikt voor de ontwikkeling van medicijnen. De huid van de kikker is continu vochtig en trekt hierdoor vele schadelijke en niet schadelijke stoffen aan. Hierdoor scheid de huid van de kikker verschillende antibiotica af. Van sommige stoffen in de huid is bekend dat ze HIV virusdeeltjes afbreken zonder gezonde cellen in het lichaam te beschadigen. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze kikkers ook een stof uitscheidt die de bloeddruk verlaagd. Het is dan ook logisch dat deze kikker voor medische doeleinden gebruikt wordt.