Luipaardgekko

Wetenschappelijke naam: Eublepharis Macularius

Nederlandse naam en bijnamen: Luipaardgekko

Cites status: –

Familie: Gecko gekko

Uiterlijk: De luipaardgekko heeft een witgele basiskleur met bruine of zwarte vlekken en vele oneffenheden op zijn lichaam. De staart is iets langer dan de kop en de romp samen. Met de kleverige vingers kan de luipaardgekko uitstekend over verticale ramen of muren klimmen.

Verspreidingsgebied: Deze dieren komen voor in Oost Iran, Afghanistan, en Pakistan tot Noordwest India in de droge gebieden.

Geslachtsonderscheid: Mannetjes hebben een dikkere staartwortel dan de vrouwtjes en ze hebben vergrote pre-anale poriën. De heren zijn forser en hebben een bredere kop.

Maximale lengte: 25 cm

Huisvesting:

Plaats één van deze dieren in een steppeterrarium van 100x30x30 cm. Gebruik calciumzand als bodembedekking en verwarm de bak met bodemverwarming en spotjes. De gemiddelde temperatuur moet tussen de 25 en de 35 graden liggen. ’s Nachts mag de temperatuur zakken tot 20 graden Celsius. Wilt U nakweek krijgen van deze indrukwekkende dieren, dan kan er een bakje met vochtig substraat worden geplaatst. Hierin zetten de vrouwtjes de eieren af.

Gedrag:

Een gekko kan gestrest raken door harde geluiden (vele luchttrillingen) en zal hierdoor minder eten. Plaats een terrarium dus op een rustige plek (niet bij speakers in de buurt en uit de buurt van dichtslaande deuren). Luipaardgekko’s zijn nachtactieve dieren. Overdag slapen ze. Ze voelen zich veilig in een schuilplaats. Maak ze overdag niet wakker, en geef ze voldoende rust.

Voortplanting:

Als je er zeker van bent dat je een man en een vrouw hebt, moet er voor gezorgd worden dat ze voldoende gewicht houden. Houd het gewicht van de vrouwtjes rond de 50 gram en mannetjes rond de 60 gram. Let hierop daar luipaardgekko’s heel veel energie en dus gewicht kwijtraken tijdens de voortplantingsperiode. De paring kan er behoorlijk ruig aan toe gaan. De man zal de vrouw in de nek bijten, zodat ze niet weg kan lopen, waarna hij haar dekt. Eén geslaagde dekking is genoeg voor een heel jaar bevruchte eieren! Het legsel van de vrouwtjes is altijd rond de twee eitjes. Na een geslaagde dekking zullen de eieren ontwikkelen. De vrouw zal de eieren leggen op een door haar gekozen plek. Bij afwezigheid van een geschikte plek kan er legnood optreden, waaraan het vrouwtje kan bezwijken. Daarom is het belangrijk om een legplek te creëren. Je kunt dit heel simpel doen. Plaats een bakje met vochtig mos op een warme plek in het terrarium. Het vrouwtje zal haar eieren onder het mos begraven. Zorg ervoor dat de eieren nooit gedraaid worden, want dan zullen de embryo’s zullen sterven. Het uitbroeden van de eieren kan het beste gedaan worden in een broedstoof of broedmachine, zodat de temperatuur en de luchtvochtigheid goed te controleren is en constant blijft. Is de temperatuur in de eerste drie weken hoger geweest dan 29 graden, dan is de kans op mannen erg groot. Is de temperatuur onder de 28 graden gebleven, dan is de kans op vrouwen het grootst. Temperaturen boven de 33 graden moeten worden voorkomen. In de broedstoof moet de RV (luchtvochtigheid) rond de 80% en 90% blijven. Eieren van reptielen mogen niet nat worden, zorg dus dat de condens in de broedstoof niet bij de eieren kan belanden. Zorg er dus ook voor dat het mos niet nat is maar lichtvochtig! Na ongeveer 50 dagen kunnen de eieren uit komen, maar dit kan ook een paar weken langer duren.

Hanteren:

Af en toe oppakken om het dier aan je te laten wennen. Begin hiermee als ze jong zijn, op enkele uitzonderingen na zijn de oudere niet handtamme exemplaren namelijk niet meer tam te krijgen. De dieren die vanaf jongs af aan met mensen bekend zijn gemaakt zijn stukken minder schuw en veel beter te behandelen in geval van verwondingen.

Voeding:  insecten, kleine nestmuisjes en kleingesneden fruit.

Bijzonderheden: De luipaardgekko is een ideaal beginnerdier als men nog geen ervaring heeft met reptielen.