Roodwangschildpad

Wetenschappelijke naam: Trachemys scripta elegans

Nederlandse naam: de roodwangschildpad

Cites status: B

Familie:  Emydidae

Uiterlijk: De schildpadjes zijn altijd te herkennen aan de felrode vlekken op de wangen. Verder hebben ze een groene basiskleur met zwarte strepen. Hun buikschild is gelig van kleur en er zitten zwarte vlekken op.

Verspreidingsgebied: De rustige rivieren en meren in Oost en Zuidoost VS.

Geslachtsonderscheid: Mannetjes hebben langere nagels aan de voorpoten, een grotere staart en een ondiep kuiltje in de buikschild.

Maximale lengte: De vrouwtjes kunnen tot wel 30 cm lang worden, de mannetjes worden aanzienlijk kleiner en bereiken een lengte van 20 cm.

Huisvesting: Deze dieren eisen een zwemgedeelte. Zorg daarom voor een aquaterrarium van 150x50x50 per koppel. De temperatuur van dit Aquaterrarium moet tussen de 18 en de 22 graden liggen. Let wel, een aquaterrarium heeft ook een landgedeelte, de diertjes moeten ook droog en verwarmd kunnen zitten. Onder de spot mag de temperatuur 40 graden zijn.

Gedrag:

De roodwangschildpad houdt erg van zonnen. De dieren liggen dan soms uren op takken of rotsen. Roodwangschildpadden kunnen erg goed trillingen waarnemen. Zodra zij hierdoor gealarmeerd worden, laten ze zich snel in het water glijden. ’s Nachts slapen ze onder water. In het wild houden ze een winterslaap. Deze winterslaap vindt plaats van december tot februari. Deze rustperiode kan vooral gunstig zijn voor vrouwtjes die eieren gaan leggen. Bij winterrust laat u de temperatuur dalen tot ongeveer 18 graden overdag en 12 graden ’s nachts. Bij temperaturen lager dan 17 graden Celsius zullen de schildpadden veel minder eten. Tijdens de winterslaap voert u de dieren niet, bij winterrust voert u een stuk minder dan normaal. Voordat de dieren in winterslaap gaan, moeten de darmen leeg zijn. Om dit te bereiken voert u als voorbereiding op de winterslaap langzaam steeds minder. Tijdens de winterslaap zal een schildpad gewicht verliezen. Dit mag niet meer dan tien procent zijn, het is dan ook verstandig om de schildpad af en toe te wegen.

Voortplanting:

Het mannetje manoeuvreert het vrouwtje zo, dat de dieren tegenover elkaar in het water liggen. Dan begint hij zijn voorpoten met zijn lange nagels in haar gezicht en op haar kop te trillen. Als het vrouwtje doorzwemt, zwemt het mannetje achteruit voor haar uit. Stemt het vrouwtje toe in de paring en stopt ze met zwemmen, dan zinken de dieren naar de bodem. Het mannetje beklimt het schild van het vrouwtje en houdt dit met alle vier de poten vast. Hierbij bijt hij het vrouwtje soms in de nek. Hierbij kunnen wondjes ontstaan. Tijdens de paring schuift het mannetje naar achteren en laat hij zijn voorpoten los, hij staat dan verticaal in het water. Na de paring kan het vrouwtje het sperma bewaren. Een vrouwtje kan meerdere legsels in het jaar hebben. De eieren legt ze op het land. Ze graaft met haar achterpoten een kuil in het zand. Gemiddeld legt een vrouwtje per keer vijf tot twaalf eieren. Ze begraaft ze met zand om ze te beschermen. Na gemiddeld 60 tot 100 dagen komen de eieren uit. De jongen hebben een eitand op hun kop om door de leerachtige eierschaal heen te breken. De pasgeboren schildpadjes zijn ongeveer twee tot drie centimeter lang. In het eerste jaar groeien ze snel. Later vertraagt de groei sterk, maar deze stopt nooit helemaal.
Mannetjes zijn geslachtsrijp op een leeftijd van twee tot vijf jaar, vrouwtjes pas op een leeftijd van vijf tot zeven jaar.

Hanteren: alleen als het noodzakelijk is. Keer een schildpad nooit op zijn rug, hiervan zullen darmklachten ontstaan.

Voeding:

De roodwangschildpad is een alleseter. In de dierenspeciaalzaak kunt u schildpaddenvoeding kopen, bestaande uit gedroogde insecten en waterkreeftjes. Dit bevat echter niet genoeg vitaminen om het als volledig voer te kunnen gebruiken. Vul het daarom aan met bijvoorbeeld kattenbrokken, visjes, meelwormen, wormen, watervlooien en tubifex. Roodwangschildpadden eten daarnaast ook graag plantaardig voer. Geef hen waterpest, hoornblad, andijvie en soms stukjes appel, tomaat of komkommer. Om in de kalkbehoefte te voorzien kunt u eierschalen in het water leggen en moet u wekelijks een kalksupplement door het voer geven. Volwassen schildpadden voert u drie keer per week. Voer de dieren altijd in het water.

Bijzonderheden:

Dit is de meest populaire schildpad ter wereld, wanneer wij spreken over schildpadden als huisdier. Helaas worden er nog te veel van deze schildpadjes verkocht door ondeskundige mensen. Hierdoor zijn mensen die aan een roodwangschildpad beginnen, onvoldoende ingelicht over hoe groot deze dieren kunnen worden. (Roodwang)schildpadden veroorzaken een hoog percentage aan ziektes, zoals diarree en buikpijn door de overvloedig aanwezige salmonella bacteriën, bij spelende kinderen. Ook worden deze dieren vaak onderschat op hun gevaarlijk bijtgedrag, als een schildpad in nood is kan hij twee dingen doen, zijn kop intrekken of zijn belager een vinger afbijten, vaak kiest het voor het laatste. Wees hiervan op de hoogte, maar laat het U er niet van weerhouden om een schildpad in huis te nemen. Een schildpad kan een uitstekend huisdier zijn, wanneer U deze genoeg ruimte biedt en de nodige hygiëne regels in acht neemt.