Vuurbuiksalamander

Wetenschappelijke naam: Cynops pyrrhogaster

Nederlandse naam: Vuurbuiksalamander, Japanese Fire belly newt.

Cites status: –

Familie: Salamandridae

Uiterlijk: De vuurbuiksalamander is donkerbruin, donkerblauw tot zwart, met een lichtrode tot helderrode buik. De buik is voorzien van donkere vlekken. De staart is zijdeling platgedrukt, dat wil zeggen dat de salamanders een platte staart hebben waarmee ze kunnen zwemmen.

Verspreidingsgebied: Cynops pyrrhogaster komt voor in de Japanse binnenlanden zoals Honshu, Kyushu en Shikoku. Ook komt hij voor op de kleinere eilanden Sado, Awaji, Iki en Naga. In Goto en Koshikijima en de Oki en Amakusa eiland groepen.

Geslachtsonderscheid: De mannetjes hebben een bredere kam over de staart dan de vrouwtjes en een blauw, paarsige schijn op de flanken en de staart.

Maximale lengte: Volwassen dieren worden 10 tot 12 cm lang.

Huisvesting:

Voor de vuurbuiksalamander is een vivarium van 90 x 40 x 40 cm (l x b x h) groot genoeg voor 6 exemplaren. Het vivarium moet tegen vocht kunnen, en niet aan rotting onderhevig zijn. Het substraat (de bodembedekking) op het landgedeelte moet bestaan uit aarde, afgedekt met mos. En het substraat in het watergedeelte moet bestaan uit een laag aquariumgrind. Voor de vuurbuiksalamander moet het vivarium ingericht worden met schuilplaatsen van kurkschors en eventueel ook planten op het landgedeelte. Verder moet er een watergedeelte zijn van +/- 20 cm diep, met daarin waterplanten. De temperatuur in het vivarium voor de vuurbuiksalamander moet overdag tussen de 17 en 22 graden liggen en mag s avonds dalen naar 15 graden. Deze dieren hebben veertien uur licht nodig op een dag.

Gedrag: Bij vuurbuiksalamanders is geen sprake van broedzorg, wanneer de eieren in het vivarium van de ouders blijven, zullen de ouders de eieren opeten.

Voortplanting:

Er wordt een paringsdans (balts) opgevoerd, waarbij het mannetje een spermapakketje afgeeft. Het vrouwtje neemt dit spermapakketje weer op. De dekking vindt plaats in het water. Een dag na de paring worden de eieren afgezet aan de blaadjes van waterplanten. De blaadjes worden om de eieren gevouwen. Om de eieren op te fokken kan het beste de gehele plant uit het vivarium verwijderd worden. De vuurbuiksalamander kan 1 legsel per jaar voortbrengen en bestaat uit 200 eieren. Hanteren: Raak de salamanders, vanwege hun kwetsbare huid, zo min mogelijk met de handen aan. Vang de salamanders door ze in een bakje te laten lopen of springen, zonder de salamander met de handen aan te raken. Verpak de salamanders in een plastic bakje met een vochtig stukje mos, wanneer de dieren verplaatst moeten worden.

Voeding:

De vuurbuiksalamander eet naaktslakken, regenwormen en bepoederde krekels. Het voer hoeft niet levend gegeven te worden. Het kan gegeven worden met een voedertang. Wanneer daarmee gewiebeld wordt, wordt een levende prooi nagebootst. Op het land nemen deze salamanders alleen bewegend voer aan. Het voer kan alleen op het landgedeelte gegeven worden. Volwassen vuurbuiksalamanders mogen dagelijks gevoerd worden. Jonge dieren mogen meerdere malen per dag een klein beetje voer krijgen. Het is belangrijk niet opgegeten levende voedseldieren te verwijderen uit het vivarium. Deze dieren kunnen de rustende salamanders storen of beschadigen.

Bijzonderheden: Het natuurlijke voedsel van vuurbuiksalamanders is veel gevarieerder en rijker aan voedingsstoffen dan voedseldieren. Het is dus belangrijk vitaminen en mineralen toe te voegen aan het dieet van de vuurbuiksalamander. Dit kan door insecten te bepoederen met een multi-vitaminen- en mineralenpreparaat.
Vitaminen
Een vitamine A tekort zorgt voor oog- en huidproblemen. Deze problemen kunnen opgelost worden door vitamine A toe te voegen aan het voedsel. Een tekort aan vitamine B geeft problemen met de huid en de spijsvertering. Vitamine D₃ is nodig voor de calcium opname. Vitamine D₃ wordt met behulp van ultraviolet licht (zonlicht) in de huid gemaakt. Ultraviolet licht kan niet door glas heen. Aan dieren in een glazen vivarium dient vitamine D₃ of ultraviolet licht gegeven te worden. Vitamine E is bevorderend voor de vruchtbaarheid en zit veel in vruchten of kiemen. Vitamine H is nodig voor de stofwisseling, een tekort kan een schilferachtige huid, spierverzwakking en vertraagde groei tot gevolg hebben.
Mineralen
De vuurbuiksalamander heeft een inwendig skelet, voor de opbouw hiervan is calcium (kalk) en fosfor nodig. Het voedsel moet 1,5 keer zoveel calcium dan fosfor bevatten. Een kalkgebrek, in het voedsel, kan rachitis veroorzaken. Dit heeft tot gevolg dat het dier sponsachtige, misvormde en zwakke botten heeft of dat de eieren slecht zijn of een slechte uitkomst van de eieren (mismaakte of dode jongen) optreedt.
Naast calcium en fosfor zijn ook natrium, kalium en magnesium in redelijke mate nodig. Jodium, koper, mangaan, zink, selenium en ijzer zijn in minder mate nodig, maar het geheel ontbreken van deze mineralen kan ernstige gevolgen hebben.